RSS Feed
Twitter
9:54 PM
အဂၤါဟူး
အမွတ္မထင္ ဆံုေတြ႕တာ
တစ္ကယ္ေတာ့ ခဏတာေလးပါပဲ။
ျမင္ခဏအေတြ႕မွာ ဘ၀တစ္ေကြ႕မေမ့ႏိုင္တာမို႕။
သူက တစ္ဌာေန ကိုယ္က တစ္ရြာတစ္ျပည္
ေ၀းလို႕ေနလဲ ေဆြးေနဆဲမို႕
ျမင္စမ္းေစခ်င္ ဒီရင္ခြင္။
ဖြင့္ေျပာရင္ မ်က္ကြယ္ျပဳမွာမို႕
အျမစ္မတြယ္ခင္ ပစ္ပယ္လိုက္ပါမယ့္
တစ္ကယ္ပါ ေ၀းရာမွာ ေဆြးပါရေစ။
ပိုင္ဆိုင္သူ ဦးထားတဲ့ႏွလံုးသားကိုမွ
အႏိုင္မယူခ်င္ သမုဒယနဲ႕အခ်စ္ေတြက
အျမစ္မတြယ္ခင္ ေ၀းပါရေစေတာ့။
အျဖဴေရာင္နဲ႕ စည္းျခားတဲ့ ႏွလံုးသားကို
ေက်ာ္ခ်င္သူ ဒီေမာင္ကိုသာ
အခ်စ္ဒဏ္ သင့္ေတာ့မွာေပါ့။
အခ်စ္ရဲ႕ ေလာင္ကၽြမ္းမႈနဲ႕
အလြမ္းရဲ႕ ပူေဆြးမႈယွဥ္လာခဲ့ရင္
အလြမ္းေတြကို ခံုမင္တတ္ခဲ့သူမို႕။
ဒီတစ္ညေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာေလးပိတ္
တိတ္တိတ္သာ ေဆြးပါရေစေတာ့....။
(8.1.2010)အဂၤါဟူး
6 comments:
ထြက္လာျပီး ရင္တြင္းညွစ္ေတြ
ညွစ္ထုတ္လိုက္ သယ္ရင္းး
(အေမတုန္းကလည္း ဒီလိုပါပဲ သမီးရယ္ )
"..အခ်စ္ရဲ႕ ေလာင္ကၽြမ္းမႈနဲ႕
အလြမ္းရဲ႕ ပူေဆြးမႈယွဥ္လာခဲ့ရင္
အလြမ္းေတြကို ခံုမင္တတ္ခဲ့သူမို ့ ..."
ကဲ..အစကတည္းက ပိုင္ေအာင္လုပ္ပါလို ့ ..:)
ကြန္ျပဴတာပိတ္ေဆြးရတယ္လုိ႔
နင္ေတာင္ အ၀ွာပုတတ္ေနျပီပဲ..
အင္း...သူလဲ ဘာသားနဲ႔ ထုထားတဲ့ သစ္အုိပင္ၾကီးမွတ္လုိ႔
အင္း . .
ျမင့္လြန္းေတာ႔ လိုက္မမွီဘူးကြယ္။
ကဗ်ာေလးကို ကုလားမေျခေထာက္နဲ႔ ဖတ္သြားပါေၾကာင္း။
အင္း...
ဟပ္ထိသြားတယ္ေလ၊
ဒီေနရာမွာ...
ပိုင္ဆိုင္သူ ဦးထားတဲ့ႏွလံုးသားကိုမွ
အႏိုင္မယူခ်င္ သမုဒယနဲ႕အခ်စ္ေတြက
အျမစ္မတြယ္ခင္ ေ၀းပါရေစေတာ့။
Post a Comment
ဒီကေန႕ ဘြဲ႕ရၿပီး မနက္ျဖန္ စာမဖတ္လွ်င္ သန္ဘက္ခါ စာမတတ္ျဖစ္သြားမည္။