ေလထန္ဖုန္း

ကၽြန္ေတာ္သည္ ၁၉၉၈ ၾသဂုတ္လထုတ္ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာရယ္စရာ မဂၢဇင္းထဲတြင္ “စာေပေၾကာ္ၿငာ စတိတ္ရိႈးပြဲေတာ္” ဆိုေသာ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ ေရးခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာ၊ခင္ေသာ၊ေလးစားေသာ စာေပနယ္သားမ်ားကို ဇတ္ေကာင္မ်ားလုပ္၍ ကလူက်ီစယ္ခဲပါသည္။ (ထို ၀တၳဳကို သဘင္ဂ်ာနယ္တြင္ ဆရာဆန္းထြန္းက ရုပ္ျပကာတြန္းအျဖစ္ ထပ္ဆင့္ တင္ဆက္ခဲ့ပါေသးသည္။) ကၽြန္ေတာ္၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ မေတြ႕ဆံုျဖစ္တာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ဆရာ ဆရာမမ်ားကို သတိရေသာေၾကာင့္ လည္း ျဖစ္၏။ စကၠဴေစ်းေတြတက္၊ကုန္က်စားရိတ္ေတြႀကီး၊ စာအုပ္ေတြ အေရာင္းက်သျဖင့္ ေလးလံထိုင္းမႈိင္း သုန္မႈန္ေနေသာ စာေပေလာကသားတို႕ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္မခ်ိၿပံဳးကေလးျဖစ္ျဖစ္ ၿပံဳးႏိုင္ၾကပါေစဆိုေသာ ေစတနာလည္းျဖစ္၏။ ကၽြန္ေတာ့္ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ အထိုက္အေလ်ာက္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ပါသည္။ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားကေကာ ၀တၳဳထဲ ပါ၀င္ေသာ ဇတ္ေကာင္မ်ားကပါ သေဘာက်ႏွစ္သက္ၾကသည္ဟု အယ္ဒီတာ ဆရာေကာက္ က ေျပာပါသည္။ (တကယ္ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိပါ။ ေနာက္ကို...

ဆက္ဖတ္မွာေပါ့ »

သူ႕မယား ငါ့မယား အခန္း(၁၀) ဇတ္သိမ္း

ကိုျမႀကီးသည္ ထိုေန႕၌ မယ္မႈန္ႏွင့္ မယ္စံတို႕အား မိမိ၏အေျခအေနကို ေသခ်ာစြာေျပာ၍ မျပလွ်င္ ျဖစ္ေတာ့မည္မဟုတ္ ၊ အခက္အခဲသည္ သိသိသာသာႀကီး ေလး၍လာသည္ကို မ်ိဳသိပ္၍ထားခဲ့သည္မွာ အေတာ္ၾကာခဲ့ေလ၏။ ယခုကား မေျပာဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ေပ။ ကုန္စံုဆိုင္မွ ကုန္ေၾကြးမ်ားကို မဆပ္ႏိုင္သျဖင့္ ဖ်က္သိမ္းရေတာ့မည့္အေနသို႕ ေရာက္၍ေနေလ၏။ထိုဆိုင္ကေလး ရွိေသသမွ် ေငြေၾကးပင္ အပိုအလွ်ံမ်ားစြာမရွိေစကာမူ ဣေၿႏၵမပ်က္ ထမင္းနပ္ေစ့ေအာင္ စားႏိုင္ၾကေသး၏။ မေတာ္တဆ ဆုိင္ပိတ္လိုက္ရေခ်က ျဖစ္ပ်က္ပံုအေျခအေနကို တစ္ရြာလံုး သိေတာ့မည္။ သိလွ်င္အရွက္ကြဲေတာ့မည္။ ေငြငါးရာ ၊ တစ္ေထာင္ကိုလည္း အဘယ္မွ လွည့္၍မွ် ရပံုမေပၚသျဖင့္ မ်ားစြာပင္ အခက္ၾကံဳေလေတာ့သတည္း။“ အမ်ားကေတာ့ ငါ့ကို သတိေပးၾကတာပ ၊ လာဘ္အစား စုတ္ေတြ...

ဆက္ဖတ္မွာေပါ့ »

ျဖစ္မလာခဲ့ေသာ ျဖစ္ခ်င္ေနတာ

ဘ၀က လူေနခ်ံဳၾကား စိတ္ေနဘံုဖ်ား ဆိုတဲ့ စကားကိုသေဘာက်မိတာပါပဲ ။ အေနစုတ္တာကို ျမင္ၿပီး ေရႊထုပ္တဲ့ ျမပု၀ါမ်ားျဖစ္ ေနေလမလားလို႕ ထင္သူ အရူးသာလွ်င္ျဖစ္ေပမေပါ့...။ ခါးသီးလြန္းတဲ့ဘ၀ေတြကို မုန္းတီးလြန္းလို႕ အေျခမတင့္ခင္ မွာ စိတ္ဓါတ္ကေလးေတာ့ ဘံုဖ်ားေရာက္တန္ေကာင္းပါရဲ႕ လို႕ ေထာက္ကန္ ထားရသူပါ ။ ကမၻာေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ အတၱဳပၸတိၱေတြ ဖတ္ၿပီး တိတ္တခိုးအားက်ေနသူေပါ့။ ေလာကဓံ မုန္တိုင္းၾကားမွာ ျမဳပ္ခ်ည္ေပၚခ်ည္နဲ႕ ကူးခတ္လာတာ ဘာလိုလိုနဲ႕ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေတာင္ မသိမသာ ကေန သိသိသာသာ ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီေလ။ ဘ၀ရဲ႕သက္တမ္း သံုးပံုတစ္ပံုေပးဆပ္လိုက္ရတာေတာင္ အနာဂတ္က ေရးေတးေတး ျဖစ္ေနတုန္းပါကလား။ငယ္ငယ္ကတည္းက ေဂ်ာ့ဘားနပ္ေရွာကို အားက်ခဲ့သလို ၊ ၀င္စတန္ခ်ာခ်ီ နဲ႕ ဂ်က္လန္ဒန္တို႕ရဲ႕...

ဆက္ဖတ္မွာေပါ့ »

သူ႕မယား ငါ့မယား အခန္း(၉)

မိန္းမမ်ားသည္ သားေရစာကိုသာ ေ၀၍စားမည္။ လင္ကို ေ၀မစားဘူးဟုေျပာေသာ္လည္း အခါခပ္သိမ္း ဟုတ္မွန္ေသာ စကားမဟုတ္။ အိႏၵိယ တိုင္းရင္းသူမ်ားစြာတို႕မွာ လင္ကိုအမ်ားႀကီးေ၀၍ စားၾကရာ၌ မ်ားစြာ ေပ်ာ္ပိုက္ေလ့ရွိၾကေၾကာင္း သိရေလ၏။ေပ်ာ္ပိုက္စရာလည္း အေၾကာင္းလံုေလာက္စြာ ရွိေလ၏။ ထိုအေၾကာင္းကိုသိေသာ ျမန္မာမိန္းမအခ်ိဳ႕လည္း မိမိတို႕၏ လင္ေယာက္်ားအတြက္ အပိုမိန္းမကို ရွာ၍ပင္ေပးတတ္ၾကေလ၏။ မယ္မႈန္မွာ ထိုကဲ့သုိ႕ေသာ မိန္းမတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေလ၏။မယ္စံေရာက္စ၌ ညဥ့္အခါမ်ားမွာ မအိပ္ႏိုင္ဘဲ ေနေလ၏။ မိမိ၏ ေယာက္်ား မယ္စံထံ ေဆာင္ေတာ္ကူးသြား ေကာင္းမလားဟု မ်က္လံုးတက်ယ္က်ယ္ႏွင့္ မအိပ္မေန ေခ်ာင္းေျမာင္း ရေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာမ်ားမွာ က်ံဳ႕စျပဳေလ၏။တနဂၤေႏြ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေသာ အခါ၌ကား ေမာင္ျမအား အိပ္ရာတြင္ စ၍ မေမးဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ေပ။ “ ရွင့္မယားဆီ သြားခ်င္သလား ”“ အို.....မင္းကလည္း ဘာေတြေျပာေနတာလဲ ” “ မဟုတ္ပါဘူး၊ ရွင္ သြားခ်င္သလားလို႕ပါ၊ သြားခ်င္ရင္လည္း....”“...

ဆက္ဖတ္မွာေပါ့ »

ဆံုမွတ္လြဲ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆံုေတြ႕တဲ့အခိုက္အတန္႕ေလးကိုခဏေလာက္ဖမ္းဆုပ္ထားခ်င္တယ္ဒါေပမယ့္လားရာဘက္ခ်င္း မတူေတာ့လည္း ဆံုမွတ္ေတြလြဲတာေပါ့ထင္းရွဴးပင္ရိပ္ကို က်ည္ဆံျဖတ္သလိုျမန္လြန္းတဲ့ ေတြ႕ဆံုမႈမွာဘာေၾကာင့္ ငါ့အသည္းက မင္းလက္ထဲပါသြားလဲခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတာက ခဏအတြက္မွ မဟုတ္တာလမ္းမွာေတြ႕လို႕ျပံဳးျပရံုေတာ့ မလုပ္လိုက္ပါနဲ႕ခ်စ္ျခင္းကိုပစ္ခြင္းမယ့္ျမွားတစ္စင္းမွ မရွိေတာ့သူမို႕ထားရစ္ႏိုင္ခဲ့လို႕ ေမ့အသည္းကို စိန္လို႕မွတ္မယ္တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း စကားဆိုတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးတစ္ဖက္ကိုေစာင္းခ်င္လို႕ ငါ့ဘက္ကိုနင္းခဲ့တာကိုး...တိမ္းေမွာက္မွ သိရတဲ့ ေလွလူးလိုပဲတစ္ဘက္သတ္ခ်စ္ခဲ့ရသူမွ မဟုတ္ပဲနဲ႕ငါ့ဘက္ကို သတ္ရက္တယ္.မီးစာကုန္ ဆီခမ္းတဲ့ ဆီမီးငယ္ကိုဘာမွမရွိေတာ့ဘူးလို႕ မထင္လိုက္ပါနဲ႕ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း သႏၱိသုခ ဓါတ္ကေလးက်န္ေသးရဲ႕အဂၤါဟူး (15-Dec-20...

ဆက္ဖတ္မွာေပါ့ »

သူ႕မယား ငါ့မယား အခန္း(၈)

အခန္း (၈)တစ္ေန႕သ၌ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ထမင္းစားေနခိုက္တြင္ သူငယ္တစ္ေယာက္ အိမ္ေရွ႕သို႕ေရာက္လာၿပီး ကိုျမႀကီးကို တီးတိုးစကားေျပာေလ၏။ကိုျမႀကီးလည္း ခဏမွ်စဥ္းစားၿပီး ထမင္းကို သုတ္သုတ္စား၍ လိုက္သြားေလ၏။ မယ္မႈန္သည္ကား ဘယ္လို အေၾကာင္းမ်ား ျဖစ္ပါလိမ့္မလဲဟု စဥ္းစားၿပီး တစ္ေအာင့္ေလာက္ ၾကာေသာအခါလိုက္၍ သြားေလ၏။သို႕ရာတြင္ အိမ္တစ္အိမ္သို႕ ေရာက္လွ်င္ ေနာက္ေဖးႏြားတင္းကုပ္၌ ေစာင္ကေလးကို ဦးေခါင္းထက္မွာ တင္၍ ထားေသား မိန္းမညစ္ထပ္ထပ္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာ၍ ေနသည္ကို ျမင္ရသျဖင့္ ေဒါထလ်က္ ထဘီကို တိုတိုျပင္၍ ၄င္းတို႕ရွိရာသို႕သြားရာ စကားေျပာ၍ေနသာ မိန္းမမွာ အျခားမဟုတ္ မယ္စံျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရွိရေလ၏။ထိုအခါ မယ္မႈန္သည္ ေဒါသျဖစ္လ်က္ မယ္မႈန္ကို ၾကည့္ကာ..........“ညည္း ဘာလာရႈပ္သလဲ၊ ဘာကိစၥ လာသလဲ” ဟု ေမးေလ၏။ထိုအခါ ေမာင္ျမက ထုိင္ရာမွ ထၿပီး“သည္းခံ မယ္မႈန္ ၊ ငါလည္း ဘာမွ မသိဘူး၊ အခုမွ ေတြ႕တာပဲ၊ ေမးေမးျမန္းျမန္း စံုစံုစမ္းစမ္း လုပ္မွေပါ့၊...

ဆက္ဖတ္မွာေပါ့ »

စာေပေၾကာ္ၿငာ စတိတ္ရႈိးပြဲေတာ္

စာေပေၾကာ္ၿငာ စတိတ္ရႈိးပြဲေတာ္ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာ လာလာေနေသာ ေၾကာ္ၿငာေတြကိုသာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ ၾကည့္မိလွ်င္ ျမန္မာလူမ်ိဳး ဆိုသည္မွာ ေခါင္းကေလးေလွ်ာ္လိုက္ ၊သနပ္ခါးေလး မိတ္ကပ္ေလးလိမ္းလိုက္၊အခ်ိဳရည္ေလး ေသာက္လိုက္ အားေဆးေလးမွီ၀ဲလိုက္ ၊ ေကာ္ဖီမစ္ေလး ေသာက္လိုက္၊ ေရႊကေလး၀ယ္လိုက္ႏွင့္ ေနတတ္ေသာ လူမ်ိဳးဟု ထင္ၾကေပလိမ့္မည္။ေၾကာ္ၿငာေတြကလည္း ဒါေတြခ်ည္းပဲကိုး။ ဒါေတာင္ ဘီယာ၊ အရက္ႏွင့္ စီးကရက္ ေၾကာ္ၿငာေတြကို ၾကပ္ၾကပ္ မတ္မတ္ လုပ္လုိက္ေပလို႕ေပါ့။ ဒါမွ မဟုတ္လို႕ကေတာ့ ျမန္မာဆိုတာ ဘီယာေလး ၊ အရက္ေလး တျမျမ စီးကရက္ေလး တဖြာဖြာ ေနတတ္သူမ်ားဟု သတ္မွတ္ခံရမွာ ေသခ်ာသည္။ျမန္မာတို႕သည္ စာအလြန္ဖတ္ေသာ လူမ်ိဳးဟု အထင္ႀကီးခံရဖို႕ အလားအလာေတာ့ သိပ္မရွိလွပါ။ အေၾကာင္းမွာ ရုပ္ျမင္သံၾကားတြင္ စာအုပ္ေၾကာ္ၿငာ မပါသေလာက္ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။တစ္လ တစ္ခါ၊ ႏွစ္ခါေလာက္ေတာ့ ရွားရွားပါးပါး ေတြ႕ရတတ္သည္။ သို႕ရာတြင္ စာအုပ္ေၾကာ္ၿငာဆိုတာ က သူမ်ားေတြလို...

ဆက္ဖတ္မွာေပါ့ »