ဒိုင္ေၾကာင္ မ်က္ႏွာစာ

ဘာစြမ္းေဆာင္ခ်က္မွ ဟုတ္တိပတ္တိမရွိေသးတဲ့ လူက ကိုယ့္အတၳဳပတၱိကို ေရးသားထုတ္ေ၀တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္သေဘာအေလ်ာက္ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ၿပီး လူေရွ႕ထြက္ရပ္ျပတာနဲ႕တူတယ္။ ပန္းသီးေၾကြက်တာကို ျမင္တာေတာင္ ေကာက္စားဖို႕သတိမရွိေအာင္ ေတြေ၀ေနတဲ့သူဟာ နယူတန္ဆိုၿပီး သိပၸံပညာရွင္ႀကီးျဖစ္သြားတယ္။ ေကာင္းေရာ။ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ရွိလုိ႕ တစ္ေယာက္ကိုေရြးရခက္ေနတယ္ဆိုရင္ တတိယတစ္ေယာက္ကို ေရြးလိုက္ပါ။ အခ်စ္ခံရတဲ့လူျဖစ္ဖို႕ လွဖို႕လိုတယ္။ လွတဲ့လူျဖစ္ဖို႕ အခ်စ္ခံရဖို႕လိုတယ္။ အသက္ ၇၀ အရြယ္မွာ ၁၈ ႏွစ္သမီးကို လက္ထပ္တယ္ဆိုတာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဖတ္ျပမွာပဲဆိုၿပီး စာအုပ္၀ယ္တဲ့ မ်က္ကန္းနဲ႕တူတယ္။ ျမန္မာ့ဇာနယ္ဇင္း ေလာက အံ့မခန္းတိုးတက္လာလိုက္တာ စာမတတ္တဲ့လူေတြေတာင္ အယ္ဒီတာ ျဖစ္ေနပါေပါ့လား။ ကိုက္စရာ ပါးစပ္ေပါက္မပါတဲ့ နဂါးဟာ တီေကာင္နဲ႕ ဘာမွမျခားဘူး။ ၁၆ ႏွစ္ေအာက္ ကေလး လူႀကီးေတြးမေတြးရ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရးတဲ့စာေတြက ေရနဲ႕တူတယ္။ တစ္ကယ့္စာေရးဆရာႀကီးေတြ...

ဆက္ဖတ္မွာေပါ့ »

ၾကက္ဖ

ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၿပိဳင္ပြဲအေၾကာင္းကို မေရးမီ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရွစ္တန္းႏွစ္တြင္ ရရွိခဲ့ၾကေသာ အတန္းပိုင္ဆရာ ဦးထြန္းေဇာ္ အေၾကာင္းကို အရင္ေရးမွ ရမည္ျဖစ္သည္။ ဆရာသည္ တရုတ္နည္းနည္းစပ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ အသားျဖဴျဖဴ၊ အရပ္ ငါးေပ ကိုး လက္မခန္႕၊ ကိုယ္လံုးက်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္ ေတာင့္တင္း၍ ေျဖာင့္စင္းေသာႏွာတံ၊ အတန္ငယ္ ထူေသာ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ မ်စ္ရစ္မပါပဲ စူးရွသြယ္လ်သည့္ မ်က္၀န္းမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္သည္။ ဆရာ့တစ္ကိုယ္လံုးမွာ အထူးျခားဆံုးမွာ စူးရွသြယ္လ်ေသာ မ်က္၀န္းမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဆရာသည္ စကားနည္းသည္။ Text Book မကိုင္၊ ေျမျဖဴခဲ တစ္ေခ်ာင္းကို တိုက္ပံုအက်ႌထဲ ထည့္ထားသည္။ ဒတ္(စ္)တာ ရွာမေတြ႕လွ်င္ တျခားဆရာေတြလို မတ္တပ္ရပ္ခိုင္းတာတို႕၊ ဆူတာပူတာတုိ႕ မလုပ္ဘဲ သူ႕တိုက္ပံု အက်ႌလက္ႏွင့္ပင္ ပြတ္ဖ်က္ပစ္ေလ့ရွိသည္။ ဒါကို ဆရာမတစ္ေယာက္က “တပည့္ေတြေရွ႕မွာ လုပ္တာဆိုေတာ့ တပည့္ေတြကို နည္းေကာင္းေတြ သင္ေပးေနတာေပါ့ ” ဟု ခနဲ႕သည္ကို ဆရာက..... “ ...

ဆက္ဖတ္မွာေပါ့ »